"Talking fast I make my deal 
 Buy the fake and sell what's real" 
 (The Buggles 'Plastic Age') 
Album "Tubular Bells 2" wyróżnia się świetnym brzmieniem 
oraz doskonałą aranżacją i zgraniem utworów.  Jest to w dużej 
mierze zasługa Trevora Horna, który album produkował. Mike tak 
wspomina współpracę z Hornem: "[Podczas nagrywania] zawsze odnoszę 
wrażenie, że szukając kompromisu wydzieramy sobie nawzajem pomysły 
i zawsze ktoś czuje się poszkodowany. Z Trevorem było inaczej, 
ponieważ on świetnie rozumiał, czego chcę i był znakomitym 
mediatorem." (El Mundo, 1992)
    Trevor według wspomnień Oldfielda 
powiedział mu podczas nagrywania albumu: "Zapomnij o technice, 
to moja działka. Ty skup się na uczuciach, na pasji w muzyce." 
Podobno też uświadomił Mike'a o tym, że zdarza mu się tworzyć 
coś, jakby "gniewną muzykę". Miłośnicy Oldfielda chyba wiedzą, 
o jaką muzykę tu chodzi...
    Trevor Horn ma opinię człowieka, 
który potrafi z każdego artysty wydobyć to, co w nim najlepsze, 
nie ingerując jednocześnie własnym stylem w produkowany przez 
siebie materiał. Jednocześnie posiada niezłe wyczucie gustu 
odbiorców. Dowodem może być chyba fakt, że album "Tubular Bells 2" 
podoba się niemal każdemu i nawet ostre gitarowe fragmenty płyty 
nagrane są w taki sposób, że nie drażnią niczyich uszu.
    Trevor Horn zaczynał karierę muzyczną 
jako wokalista i gitarzysta w duecie The Buggles wspólnie z 
klaiszowcem Geoffem Downesem. Albumy:
- Age Of Plastic (1979) - zawiera hit "Video Killed The Radio Star", pierwsze miejsce w Anglii i pierwszy teledysk, który wyemitowano w MTV;
 - Adventures In Modern Recording (1982)
 
    Horn nagrał jeden album z grupą Yes, 
zastępując w niej na krótko głównego 
wokalistę Jona Andersona:
    Później skierował się ku produkcji 
muzycznej. Mówi się, że Trevor Horn jako pierwszy zastosował 
studio nagraniowe, niczym instrument muzyczny, wykorzystując w 
niestosowany wcześniej sposób komputery i sample dźwiękowe. 
Zapisał się na trwałe w historii muzyki pop, a także odniósł 
wieki sukces komercyjny.
    Wystarczy spojrzeć na zestawienie 
niektórych z produkowanych przez niego nagrań:
- ABC "Lexicon Of Love" (1982) - numer jeden w Wielkie Brytanii;
 - Art Of Noise "(Who's Afraid Of) The Art of Noise" (1984);
 - Yes "90125" (1983) - przebój "Owner Of The Lonely Hearts";
 - Frankie Goes To Hollywood "Welcome To The Pleasure Dome" (1984); 
 - Grace Jones "Slave To The Rhythm" (1985);
 - Pet Shop Boys "Left To My On Devices" (1988); 
 - Paul McCartney "Flowers In The Dirt" (1989);
 - Seal "Seal" (1991);
 - Tina Turner "Wildest Dreams" (1996);
 - Bryan Ferry "Dance With Life (Brilliant Light)" (1996).